Ouders zijn altijd uw ouders. Dat is een waarheid die heel uw leven zo blijft. De relatie die u met uw ouders hebt verandert als het goed is met uw leven mee.. Ben u afhankelijk of juist bezorgd, kwaad, bang of
onverschillig. Ken u ze eigenlijk niet of juist zo goed dat u van te voren al precies weet hoe ze zullen reageren?
De band met uw ouders, uw vader en uw moeder is hecht en onverbrekelijk. Ook -of beter gezegd juist – als u in onmin met ze leeft of geen contact meer hebt. Dat maakt het begrijpelijk dat allerlei mensen – soms op latere leeftijd – problemen met hun ouders krijgen, of met een ervan. Wat als kind gewoon is, omdat het de enige werkelijkheid is die u
kent, blijkt dan bij het ouder worden heel pijnlijke plekken te hebben veroorzaakt.
Een ander probleem kan zijn dat ouder wordende ouders het oorspronkelijke gezin voor nieuwe opgaven stellen. Hoe gaat u met uw broer of zus om als er beslissingen over verhuizing, medische behandeling of financiële ondersteuning genomen moeten worden? Als pa en moe die iedereen op de been hielden zelf op de been gehouden moeten worden? Als de (zorg)vraag het aanbod overtreft is het eigenlijk vanzelfsprekend dat oud zeer plotseling opnieuw pijn gaat doen. Zit u in zo’n situatie, dan ben u daar nooit de enige in.
Er zijn meer situaties waarin de band met (een van u) ouders gaat knellen. Als dat u overstelpt, tot een probleem wordt, dan bestaat de mogelijkheid hulp in te roepen. Familiebemiddeling in zo’n situatie zal er op gericht zijn duidelijk te krijgen wat reëel is en hoe een positieve oplossing kan worden bereikt.
Bij het verwerken van traumatische gebeurtenissen (misbruik, verwaarlozing, of een ongeval) kan de leidende vraagstelling “wat is er gebeurd en wat heb ik daarover gedacht” helpen om negatieve oordelen een
werkzame plaats te geven. Uw vindt de richting naar eigen positiviteit en opbouw terug.